|
 |
|
bij de vlierstruik is hij zijn weg verloren
van het huis naar de uithoek van de tuin
liep hij bedachtzaam langs het glazen puin
van de serre als in zonlicht bevroren
bij de palmhaag zag hij de zwarte pels
van de poes stil als in het groen verzopen
twee zoekende merels zijn plots gaan lopen
verdwenen schielings in de grauwe els
hij mist al zolang zijn thuis in zijn woning
kleine dingen verslijten zienderogen
zelden raakt hij nog eens voorbij het hek
vaag herinnert hij zich de geur van honing
de vlierstruik ligt zacht in de wind gebogen
achter het raam ontbreekt zij op haar plek.
|
|
|
Reactie gegeven door milou - 12:28 27-06-2017 |
|
|
|
Ik heb de knoop maar doorgehakt. Hartelijk dank voor je kostbare hulp!
vr grt
milou***
|
|
Reactie gegeven door evamaria - 01:46 27-06-2017 |
|
|
|
Alle mogelijkheden bedenken en er dan een kiezen, vind ik wel eens verwarrend maar het is ook leuk.
hij mist al zolang zijn thuis in zijn woning - dat lijkt me heel duidelijk en goed hier.
|
|
Reactie gegeven door evamaria - 12:28 26-06-2017 |
|
|
|
het voelt al zolang niet meer als zijn woning
hij is niet meer thuis in zijn eigen woning
het huis voelt al lang niet meer als zijn woning
hij mist al zolang zijn thuis in zijn woning
hij voelt zich zo lang al ontheemd in zijn woning
Kortom: er zijn allerlei mogelijkheden.
|
|
Reactie gegeven door milou - 13:29 25-06-2017 |
|
|
|
dank, heb heel veel aan de opmerkingen gehad. Ik laat de twee versies nog wat naast elkaar staan. De ene is duidelijker de andere mysterieuzer.
Ik heb veel tijd en energie besteed aan dit gedicht waar ik al jaren mee zit maar het nooit helemaal goed kreeg. Ben er niet ver meer af, nu, nogmaals dank!
Impu***
|
|
Reactie gegeven door evamaria - 13:23 25-06-2017 |
|
|
|
Ja, Milou, tot die conclusie moest je wel komen. Terwille van de duidelijkheid. Die mooie regel wijzigen. Dit roept geen misverstand op.
Er zijn mensen die nog eens gaan kijken bij een huis dat hen vroeger heel vertrouwd was, dat nu bewoond is door vreemden. Of er is helemaal geen huis meer: ze zien een kale vlakte of nieuwbouw. Dat is een ander verhaal.
M.b.t. de vlierboom/struik is mij ooit verteld dat het geluk brengt er een bij je huis te hebben. Het is een goede titel, denk ik.
|
|
Reactie gegeven door wijnand - 13:11 25-06-2017 |
|
|
|
Verbeterde versie maakt het nog mooier je voelt de pijn van de persoon.
|
|
Reactie gegeven door milou - 13:04 25-06-2017 |
|
|
|
bij de vlierstruik is hij zijn weg verloren
van het huis naar de uithoek van de tuin
liep hij bedachtzaam langs het glazen puin
van de serre als in zonlicht bevroren
bij de palmhaag zag hij de zwarte pels
van de poes stil als in het groen verzopen
twee zoekende merels zijn plots gaan lopen
verdwenen schielings in de grauwe els
hij mist al zolang zijn thuis in zijn woning
kleine dingen verslijten zienderogen
zelden raakt hij nog eens voorbij het hek
vaag herinnert hij zich de geur van honing
de vlierstruik ligt zacht in de wind gebogen
achter het raam ontbreekt zij op haar plek.
|
|
Reactie gegeven door milou - 12:49 25-06-2017 |
|
|
|
hij mist al zolang zijn thuis in zijn woning
i.p.v.
hij woont al zolang niet meer in zijn woning
misschien ter verduidelijking.
mi'ou***
|
|
Reactie gegeven door evamaria - 00:00 25-06-2017 |
|
|
|
Ik moet lachen om alle misverstanden. Ik dacht al: durft hij nog wel door het hek die tuin binnen te lopen als hij niet meer in dat huis woont? Nu ja: zelden...
kleine dingen verslijten zienderogen--- ja, dat neemt een misverstand wel wat weg.
vaag herinnert hij zich de geur van honing
de vlierstruik ligt zacht in de wind gebogen
achter het raam ontbreekt zij op haar plek.--- ik vind dat iets mooier. Dus: zoals het nu is.
|
|
Reactie gegeven door milou - 22:32 24-06-2017 |
|
|
|
hij woont al zolang niet meer in zijn woning
kleine dingen verslijten zienderogen
zelden raakt hij nog eens voorbij het hek
vaag herinnert hij zich de geur van honing
ziet haar schaduw over de vlier gebogen
voorgoed blijft zij ontbreken op haar plek
zo dus
|
|
Reactie gegeven door milou - 22:28 24-06-2017 |
|
|
|
misschien beter:
kleine dingen verslijten zienderogen
omdat ik al die merels heb doen verdwijnen.
|
|
Reactie gegeven door milou - 22:22 24-06-2017 |
|
|
|
Ik dacht aan volgend slot, weet niet of het daarmee duidelijker wordt:
hij woont al zolang niet meer in zijn woning
kleine dingen verdwijnen zienderogen
zelden raakt hij nog eens voorbij het hek
vaag herinnert hij zich de geur van honing
ziet haar schaduw over de vlier gebogen
voorgoed blijft zij ontbreken op haar plek
milou***
|
|
Reactie gegeven door milou - 21:40 24-06-2017 |
|
|
|
Ik neem je voorstel graag mee. Alleen bedoelde ik dat sinds de dood van zijn vrouw het huis hem vreemd geworden was, alsof hij het niet meer bewoonde, alleen zijn lichaam was daar nog. Maar ik zoek nog...
milou***
|
|
Reactie gegeven door evamaria - 21:29 24-06-2017 |
|
|
|
Het is wel mooi. Het beeld van een weduwnaar die nog eens door de tuin en langs het huis loopt. Waar hij vroeger woonde. Prachtig verwoord. Die pijn.
B.v. erg mooi ook: de muren hebben ogen..ik denk daarbij..hij voelt: het is mijn huis niet meer, ik mag hier niet maar zo lopen. Er kunnen anderen zijn.
Ja, de titel kan duidelijkheid scheppen.
bij de palmhaag zag hij de zwarte pels
van een poes stil als in het groen verzopen
twee zoekende merels zijn plots gaan lopen
verdwenen schielings in de grauwe els ---?
Het is maar een voorstel.
|
|
Reactie gegeven door milou - 18:34 24-06-2017 |
|
|
|
Neen, het gaat over de dood van zijn vrouw, tenminste zo bedoelde ik het, maar het is ook te lezen als het verlaten zijn door zijn vrouw. Ik moet dit misschien duidelijker maken in de titel: rouw of zoiets
Dank voor de aandachtige lectuur die mij tot herziening van één en ander verplicht
milou****
|
|
Reactie gegeven door evamaria - 18:24 24-06-2017 |
|
|
|
Verlaten, ja, en nog eens terug zijn. De serre ligt in puin.
Zij zit niet meer achter het raam.
Het tweede kwatrijn: DE poes is er nog wel. En twee vechtende merels.
Ook: ZIJN woning.
Zou dit kunnen gaan over een man die na een conflict van vrouw en huis wegging?
|
|
Reactie gegeven door milou - 17:37 24-06-2017 |
|
|
|
De oorzaak van zijn dwalen en verdwalen ligt in het laatste vers besloten:
achter het raam ontbreekt zij op haar plek.
Dank voor de appreciatie
vr grt
milou***
|
|
Reactie gegeven door wijnand - 17:21 24-06-2017 |
|
|
|
Knap deze het verlaten van iets kan zeer doen
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
