|
Het zonlicht lonkt naar de aarde
vraagt haar ter dans
plantjes nog maar net gepoot
ruiken hun groeiende kans
manen stralen kussen de zee
maar vertel me liefste
wat heeft dat lonken
en kussen voor waarde
weet je
als wij dat niet zouden beleven
neem ik al genoegen
met soms even
onze gevoel voor natuur
is zo weergaloos groot
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
