|
 |
| DiotheCilany - 12:54 22-10-2019 |
|
|
het is zo’n dag dat het gorgelt in mijn hoofd
er kleuren vervloeien met een kraspen
langs krakende fontanellen, waar
een mooie Bordeaux ook geen uitkomst meer biedt
ik mij daarom neervlij in het gras
aan de voet van de spar in perceel 6
mijn hoofd in zijn schors begraaf
om hem te horen ruisen zoals hij zelf luistert
ik wil zijn sappen tot mij nemen
tot zijn vaten één zijn met mijn aderen
voelen dat zwartwitte vogels in mijn takken nestelen
alleen hun stront mij niet meer deert
© Dio the Cilany
|
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
