bruindonkere guirlandes over groengrijs azuur
met tussenin een lief klein neusje
en fijne schelpenoren; niet ver
naar verlangende mond en naakte schouders
met zachte overgang als eeuwige belofte
van slapeloze Aphrodite: nooit zonder
jouw warme ronde borsten
zwaar in de schalen van mijn hand
als zacht rijpe vruchten met bruine ogen
de nootglanzende manen tussen vingers
en opspringende tepels
voor knabbelend tongenspel
het vochtig zijn van jouw heuvel
voor mijn springklaar lid
dat hunkert naar jouw lijf
als het vlinderen van onze buiken
overwaait naar elkaar
valt er niets meer te leiden – Venus in ons.
sunset 11-08-2007