bruindonkere guirlandes over groengrijs azuur
met tussenin een lief klein neusje
en fijne schelpenoren; niet ver

naar verlangende mond en naakte schouders

met zachte overgang als eeuwige belofte

van slapeloze Aphrodite: nooit zonder

jouw warme ronde borsten

zwaar in de schalen van mijn hand

als zacht rijpe vruchten met bruine ogen

de nootglanzende manen tussen vingers

en opspringende tepels

voor knabbelend tongenspel

het vochtig zijn van jouw heuvel

voor mijn springklaar lid

dat hunkert naar jouw lijf

als het vlinderen van onze buiken

overwaait naar elkaar

valt er niets meer te leiden – Venus in ons.

sunset 11-08-2007