 |
| BertKrentenpap - 12:05 13-05-2017 |
|
|
Toen ik mij aan de liefde laafde,
die in versvorm tot perfectie schaafde
en als een gulzige verslaafde
mijn lippen om de flesjes perste,
begon het in mijn hoofd te kolken
van storm, tornado’s, loden wolken
en kon ik geen gevoel vertolken.
Het glas bleek broos en dun en berstte.
Het metrum dat mij eerst bekoorde
liep met de inkt weg en ontspoorde,
verloor vervolgens alle woorden,
en zo verweesde het papier.
Ik kon niets anders meer dan sneven.
Al had ik wel de geest gegeven,
niets daarvan was blijven kleven.
Ik dreef ver weg en strandde hier.
16 februari 2017
|
|
|
Reactie gegeven door mima - 13:41 13-05-2017 |
|
|
|
Heel knap verdicht.
|
|
Reactie gegeven door wijnand - 13:32 13-05-2017 |
|
|
|
Sterk dichtwerk
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 13:00 13-05-2017 |
|
|
|
Wie te dicht bij het vuur zit....etc. Dat geldt natuurlijk ook voor de geestrijke geneugten.
Mooi vers, mooi rijm. Qua metrum loopt regel 2 uit de maat.
groet,
Hanny
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
