|
In de winter van 1978 was de familie bij tante Berna uitgenodigd om samen Kerst te vieren. Het had die dag hevig gesneeuwd. Toen we bij Berna's woonst aankwamen gooide vader dus met veel enthousiasme sneeuwballen naar oom Marc. Oom Luc zou later op de avond langskomen.
Mijn broer en ik zaten vol spanning naar de ingepakte cadeaus te loeren, want we wisten dat tante Berna een kei was in het kiezen van de juiste geschenken. Maar eerst de Nieuwjaarsbrief voorlezen natuurlijk ...
Mijn broer die er toen nog van droomde om piloot te worden kreeg een legpuzzel met een foto van een cockpit. En omdat mijn ouders wensten dat ik later dokter werd, had tante Berna mij gelukkig gemaakt met een bouwdoos van een plastic menselijk lichaam.
Twee uurtjes later belde oom Luc aan. Hij was verkleumd van de kou. Oom Marc bood hem dus een glaasje wodka aan, Lucs favoriete drankje. Hij ontdooide al snel en vroeg gauw een tweede glaasje, een derde en nog eens een vierde tot hij na de vijfde dronken in slaap viel. Marc kreeg plots een enorme grijns op zijn gezicht.
En dan schonk mijn vader een glaasje wodka in voor zichzelf.
'Maar dat is zuiver water, Marc!’ merkte vader op met een grimas. Marc grinnikte: 'Inderdaad, ik zag te laat dat de fles wodka van gisteren leeg was. En omdat ik vanwege het barre weer niet naar de winkel kon gaan om Lucs favoriete drank te kopen besloot ik om water in de lege fles te gieten! Slim hè?'
'Zeg dat wél, hij heeft niet eens het verschil geproefd!'
We lachten allen uitbundig, behalve oom Luc natuurlijk want die sliep zijn roes uit.
(www.deleunstoel.nl)
|