|
Mijn vader was ooit misdienaar...
hij dronk volop van het wijnwater
in de duisternis achter het altaar.
Met zijn Lucifer ontstak hij de vlammen
van de kaarsen, door de geur van zwavel
bezeten terwijl de humeurige bisschop
doordramde over het keurslijf waarin
hij zijn jonge slaaf wou ketenen ...
Maar vader had toen geen geweten,
staarde verlegen naar het kerkgewelf,
och God toch, hij was nog maar elf en
had nooit kunnen weten dat hij jaren
later ooit de aardse hel zou beleven.
My Holy Father zit nu wellicht te
genieten in het Paradijs waar hij met
een duivelse zeis het onkruid wiedt.
En zo bloeit er 'n hemels vergeet-mij-niet!
|
