|
Stanislaus - 08:46 10-06-2016 |
|
|
In het noorden siddert de aarde
verschijnen scheuren in huizen
storten ruïnes gruizelend ineen
Liefde wordt een zee van verdriet
een meer van bremzoute tranen
waarop een lichaam drijft
De meeuwen krijsen en kijken
honger wordt dan pas gestild
bij het moment van bezwijken
|
|
|
Reactie gegeven door Claudelaire - 11:07 15-03-2019 |
|
|
|
Wat een krachtige beelden roep je in dit werk op, sterk gedicht !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|