|
Claudelaire - 19:56 10-08-2014 |
|
|
Het was een zeer kille winterochtend in 1942 toen een Duitse officier aanbelde bij opa's woonst. De statige man verzocht opa om in de tuin plaats te ruimen voor een 40-tal soldaten die hij daar wou doen logeren in legertenten. De fietsen van opa's zeven kinderen moesten worden verwijderd alsook het speelgoed en het ander gereedschap dat er lag. Mijn vader was net 10 jaar geworden en was een nogal turbulent kind, l'enfant terrible van de familie. Zijn ouders hielden hun hart dus vast.
De kampeerders dronken zich elke avond ladderzat en zongen hun Duitse volksliederen, zo uitbundig dat de kinderen van de hele nacht geen oog dicht konden doen. De broers en zusjes besloten dan maar om het gezelschapsspel 'Mens erger je niet' te spelen.
Maar op een nacht besloot vader om een grapje uit te halen met één van de soldaten. Er zat er namelijk één luid en vals te zingen rond het kampvuur, een gezellige dikkerd. Die moet ik hebben, grinnikte vader.
Terwijl de corpulente man van zijn biertje genoot vloog plots zijn helm van het hoofd...recht in het kampvuur. De andere soldaten brulden het uit van het lachen maar de officier was alert en keek nauwlettend naar de struik waar de kwajongen zich had verborgen...vader had immers een katapult gebruikt om de helm eraf te schieten. Hij rende snel weer naar binnen.
De volgende ochtend kwam de strenge officier naar opa gestapt en rapporteerde het voorval.
Vader werd op het matje geroepen. De Duitser gaf hem op zijn donder en dus excuseerde opa zich voor zijn zoon. De kerel raasde echter nog een tijdje door.
Maar l'enfant terrible zweeg en dacht: Ach Ubermensch...erger je niet !
|
|
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 00:19 11-08-2014 |
|
|
|
ik wil wel alles bekeken hebben, maar ik lees op internet geen proza. Ik lees wel op proza lijkende poëzie, dat wel.
En is geen kritiek ditte, ik bedoel, ga je gang... Maar ik kan er gewoon niet zoveel over zeggen. Het zal wel, denk ik vaak, het is gewoon een principiële desinteresse naar boodschap mededeling melding verhaal die ik heb, wat overigens niet wil zeggen dat ik geen leestraject heb. Juist dat leestraject dat ik volg verbied mij dingen te lezen die daar buiten vallen. Ik ben echt superproces, zowel met schrijven als ook met lezen. Wel is het zo dat ik op poëzie altijd wel wil reageren, wanneer ik daar tijd en zin in heb.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|