|
In Graz sprak een blondje uit Heeten
een man aan. Ze wou van 'm weten,
of ergens in Graz
ook een touwslager was,
want ze wilde graag draadjesvlees eten.
Al was-ie kapot van die blonde,
een touwslager werd niet gevonden.
Hun wijze van spreken
bleef zeer in gebreke,
doordat ze elkaar niet verstonden.
Het metrum en de tijd zijn nu gewijzigd.
Het blondje wordt gastvrij door hem gespijzigd:
verbijsterd door een culinair onthaal
geniet ze van een vegetarisch maal.
Gastvrijheid wordt vervolgens voortgezet:
ultiem genoegen hebben zij in bed.
Er is geen barrière, want de taal
der liefde blijkt weer internationaal.
Ze juicht, daar zij gemeenschap hebben kan
des draadloos vlezes met die lieve man.
|
