|
 |
| Claudelaire - 23:08 03-04-2012 |
|
|
Mijn oom Luc was het derde kind van mijn grootouders. Al gauw bleek dat Luc hoogbegaafd was. Hij knutselde als kleuter vaak ingenieuze dingen in elkaar en op vijfjarige leeftijd wist hij al wat hij later zou worden: architect. Het gevolg was dat hij erg verwend werd door mijn grootvader. Zo kreeg hij een eigen studio ingericht in de villa waar de familie met hun andere zeven kinderen woonde. Grootvader betaalde ook maar al te graag Lucs dure studies. Ook toen mijn grootmoeder wegviel door vroegtijdig overlijden en de stiefmoeder thuis de scepter kwam zwaaien kon Luc thuis niks fout doen.
Met grootste onderscheiding haalde dus Luc zijn diploma van architect. Hij installeerde zich bij groottante Marie omdat zelfstandig wonen vanwege zijn drukke agenda onhaalbaar bleek. Marie had toen reeds de leeftijd van 85 jaar en Luc hoopte stilletjes op haar erfenis.Ondertussen floreerde de parasiet als welgekend en geniaal architect. Hij kreeg enkele belangrijke stadsprojecten toegeschoven.
Toen bij het overlijden van tante Marie bleek dat ze niks aan hem had nagelaten ging hij teleurgesteld het klooster in om zich te bezinnen. Lang hield hij het daar niet uit.
Hij ging leven op een loft dat hij zeer smaakvol inrichtte. Ik herinner mij nog goed de moderne lederen zetels en de prachtige zwartglazen commode. Hij gaf me in die tijd wiskundelessen : dankzij hem slaagde ik voor de examencommissie !
So far so good maar begin jaren '90 bleven de opdrachten weg. Luc dronk teveel, oversliep zich vaak en hij vroeg forse voorschotten aan zijn klanten. Dat alles had zijn reputatie in een slecht daglicht geplaatst. Zijn goede naam in de stad was na een tijdje onherroepelijk verbrand !
Verstoten door grootvader en zijn broers en zussen zonk hij steeds verder weg in een moeras van drank en krankzinnigheid. Vaak zag ik hem door het stadspark dwalen, het hoofd gebogen en in zichzelf mompelend...
Zo werd zijn jongere broer Robert op een sombere winterdag in 1999 getelefoneerd om het lijk van Luc te komen identificeren.
Nooit zal oom Robert dit gruwelbeeld vergeten: het vergroende hoofd van oom Luc waar de wormen uitkropen, met de lege fles wodka nog in zijn verstijfde hand. De arme man had zich van misérie doodgedronken !
|
|
|
Reactie gegeven door Chatfant - 02:09 06-04-2012 |
|
|
|
Indrukwekkend verhaal.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
