|
Claudelaire - 15:57 15-01-2012 |
|
|
Dit is wat hij zou willen
een fors koppel billen in
het duinzand waarvan hij
de bruine suiker in de
zeebries al ruikt terwijl
de zon hun lijven brandt.
Ja, zijn kruis verlangt zo
naar de paardenkont van
een mooi blond meisje
dat hevig begint te gillen.
Maar bij zonsondergang als
de zee komt en gaat, kijkt
zij naar hem door ��n van
haar nieuwe zonnebrillen.
En overstuur besluit ze
om zijn honger nooit
meer te stillen.
|
|
|
Reactie gegeven door switi lobi - 09:09 16-01-2012 |
|
|
|
Dit gedicht lijkt me veel sterker als je de laatste strofe weglaat; de kwinkslag gaat al als vanzelf die kant uit.
Hartelijke groet,
switi lobi
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|