|
In twee van de villa's van de familie woont al jaren een aasgier, een stiefzus van mijn moeder. We hebben haar de bijnaam 'Le Chacal' gegeven, dat is Frans voor 'de jakhals'. Eigenlijk is zij meer een wolf, een geldwolf, maar wel eentje in schaapskleren.
Twintig jaar geleden, toen opa stierf heeft ze zich meester gemaakt van de twee villa's, ons territorium, nu haar koninkrijk. Wij moesten tevreden zijn met de kruimels. Mijn ooms en tantes zijn dus op zeer sluwe wijze gedupeerd via allerlei slinkse wegen. Maar volgens Le Chacal is alles wettelijk verlopen. Oom Bob wou haar nog voor de rechter slepen maar we namen hem toen niet ernstig, zoals gewoonlijk. Om het ons 'gemakkelijk te maken' liet de betrokken notaris een blanco blad ondertekenen.
Het is toch wel erg opvallend dat iedere erfenis telkens weer aan onze neus voorbijgaat. 'In de geldjungle moet je soms je tanden laten zien ', repliceert mijn broer die momenteel in het bankwezen werkzaam is. Dankzij hem hebben we een deel van de koek kunnen recupereren.
Heel de familie houdt er een enorme emotionele kater aan over, tot aan onze schaapjes van kleinkinderen toe!
Maar Le Chacal begint al te watertanden bij de gedachte aan ... het volgende vette kadaver!
|
