|
Best gedicht eigenlijk. Beetje nietsig wel, zeker op het eerste gezicht, maar gaandeweg bekruipt je toch onwillekeurig het idee dat veel nietsigheden desondanks iets zeggen, veel zeggen. Over een leven en een dood.
Dus kwa inhoud is het dik in orde. Maar ook de vorm, de gekozen woorden, de afwisseling van regels en beschrijvingen, de begin- en eindregel, het ritme, de leesbaarheid, de ontroering soms, ja allemaal Spitze in mijn ogen.
Kort en goed, ik sta versteld.
|
