|
 |
|
hoewel niet meer in mijn bezit
al lang uitgeschreven en vergeten
draag ik de zwaarte van zoveel woorden
met mij mee
ik wil poëzie maken
nog een keer
een kar vol licht en wind
met een vingertik in gang te zetten
ooit
is nu een vracht oud ijzer
verbrijzeld marmer
de bouwval van een heidens altaar
in een verminkte tempel
het kind dat gisteren over regenbogen liep
ligt vandaag in de walm van
een roetig kacheltje te slapen
ik sleur tot in mijn dromen
een zak vol dode letters met mij mee
wat lang geleden bezield was
bewoond door geesten allerhande
is nu kil en leeg
tussen rookslierten staat een grafsteen
waarop in een vreemde taal mijn laatste
woorden onleesbaar en voor eeuwig
staan geschreven
|
|
|
Reactie gegeven door evamaria - 17:42 02-04-2019 |
|
|
|
Met waardering gelezen.
een kar..
het kind..
Prachtig.
Dramatisch het geheel. In de goede zin v.h. woord.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
