 |
|
Een jaar of vijf zes geleden kwam ik met droge keel bij een verscholen bron in het bos. Ik nam een dankbare slok en meteen, als bij toverslag bijna, veranderde ik in een knappe licht getinte jongeman uit Noord-Afrika. Ja dat was schrikken.
Ik, Haram el Buigt, voelde me niet meer thuis in Nederland. Pesterijen, politie, sollicitaties, scheldende vader, huilende moeder en omgekeerd; wietje hier, biertje daar, maffe vrienden, nuja je kent dat wel. Op een of andere manier moest ik weg om mijn ding op de rails te krijgen.
En voor dat ik het wist zat ik in Irak bij Daesh of hoe heet het hier? Isis ja. Dat was andere koffie dan thee. Ik kreeg een mooie vrouw toegewezen met de nadrukkelijke opdracht om voor nageslacht te zorgen. Nou daar liet ik geen gras over groeien natuurlijk.
Helaas stierven twee van onze drie vruchten. Ook het Kalifaat ging zienderogen achteruit. Ik werd op een dag gevangen en de week er na veroordeeld tot zes jaren kerker. Wat me nog meeviel, als je bedenkt wat ik allemaal bekend had na een half uurtje bastonnade. Ik bedoel, voor het doodrijden van een kip op de weg kun je met wat pech al een jaar zitten hiero. Dus ik klaag niet.
Nee, ik was geen lieverdje. Maar ik ben wel verantwoordelijk voor mijn vrouw en kind. Ze hebben niets misdaan en zouden een gelukkig leven kunnen leiden in Nederland. Met een klein beetje goede wil.
Dat laatste bracht me hardvochtig weer bij zinnen. Ik keek in de spiegel van de bron, de hand nog verbaasd aan de mond en een diepe frons rijker. Tja, winst of verlies, het blijft gokken nietwaar. Maar geloof me of niet, ik was wàt blij weer de oude lelijke Buigt te zien.
Wat heb ik nu geleerd van dat avontuur? Dat je dus nooit op stap moet gaan zonder een blik of twee van je favoriete bier. Zodat je iedere onduidelijke bron in het bos fluitend voorbij loopt. En daar houd ik mij aan sindsdien.
|
|
|
Reactie gegeven door evamaria - 14:22 04-04-2019 |
|
|
|
Geinige reactie op het krantenverhaal. De woorden goed gekozen om een sfeertje op te roepen.
|
|
Reactie gegeven door coolburnvisible - 00:33 08-03-2019 |
|
|
|
En een stevige hap van een spacecakie of een welgekozen paddestoel uit dat bos, maar inderdaad geen slok van een onduidelijke bron, vast aangele(n)gd door de medicijnenindustrie.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
