 |
|
steeds leg ik kleine woordjes neer
die als kiezels en brood mij het pad doen
terugzien vanwaar ik kwam, er waren
geen woorden, mijn God
hoe leefde ik in mijn huid
zonder kleur en betekenis
namen zijn niet om te noemen, maar
' k draag ze in de vlamboog van
mijn ogen, het verblindt het heilig
bestaan om de heuse waarheid
te ontkrachten en te verslaan
laat me leven in de zucht vanwaar
ik mijn sprookjes vind, ze kan ontrafelen
en ze beleven in de liefde die ik voel
voor mij als kind
maar telkens tikken weer die volwassenen
aan mijn raam en roemen mij als mens
en dat ik sta voor wat ik zeg, doch dit
is slechts mijn beleg dat met iedere hap
weer een stukje van mijn leven neemt
vaak ben ik haastig en niet plezant
vooral voor mijn naasten, och deze
wereld is mij te groot te rumoerig
en zoek de stilte die slechts in dood
mijn poëzie beklijft met ranke
fragmenten die ik als mens
dan toch wel met dankbaarheid
kan en mag beleven
|
|
|
Reactie gegeven door wijnand - 12:19 27-12-2018 |
|
|
|
Zeer sterk werk en ook met een beetje zelfspot er in.
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 01:52 27-12-2018 |
|
|
|
Kostelijk gedicht. Ja hier was een vakmens aan het werk. Alleen al het libretto: Grietje besluit bij de heks te blijven en samen eten ze de arme Hans op. Niet plezant voor mijn naasten, zo beschrijft Grietje zelf de gebeurtenis. Gort- stok- en kastdroog dus.
Het geheel is geschreven in een aangename nep-laatnegentiende eeuwse stijl. Op clichés wordt bepaald niet bespaard maar het lijkt soms nèt iets te mooi doorzichtig allemaal. En het leest als een tierelier. Nee dit is geen amateur.
De vierde en de vijfde strofe vind ik heel knap. Hier wordt de Romantiek in het licht en ook te kijk gezet. Je weet wel, Goethe, Poe, Jeyjay Rousseau, Kaspar Dee Friedrich, Multatuli, Velasques. In deze twee strofen zijn die Leiden des jungen Werthers opnieuw en redelijk fris opgeschreven.
Alles samenvattend kom ik terug op de allereerste zin van mijn betoog. Misschien had ik het best vanaf toen, mijn grote mond moeten houden, maar een mens schrijft nu eenmaal graag. Goed, dit gedicht wordt beter en beter bij herlezing en dat gaan wij nu alweer doen.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
