|
Deze middag zit ik op het puntje
van mijn stoel een tennismatch
te bekijken, twee jongemannen,
een Afrikaan uit Parijs en een
sneeuwwitte Brit, geboren in
Johannesburg, strijden met
één doel voor ogen: een pittige
geldprijs, terwijl hun coach vol
netspanning op de tribune zit.
En ik hoop stiekem dat de zwarte
underdog het zal halen want de
tijd van de slaven die de duistere
diamantmijnen moesten ontginnen
is allang voorbij, weg dus met hun
te kleine rubbersandalen en weg
met de westerse heerschappij !
Laten we elkaar beminnen en
een nieuw tijdperk beginnen !
En zo fluistert God aan het eind van de
wedstrijd : Edmund je hebt gevochten
als een leeuw, fijn dat je kon winnen.
Mais toi mon fils, jij maakte vandaag
de krachtigste vuist van deze eeuw !
En dat weet je, diep vanbinnen !
|
