|
EEN GLAASJE TEVEEL ?
De man van mijn overleden stieftante
is kort na de rouwplechtigheid naar
New-York gevlogen om de erfenis te
gaan beleggen in ruwe diamanten.
Jarenlang heeft dit berekende koppel
de familie belogen en bedrogen, enfin
hij heeft zijn schaapjes nu op het droge.
Onlangs vroeg moeder beleefd aan
de sluwe weduwnaar of hij twee
goudomranden wijnglazen terug
kon geven, ze hadden immers een
sentimentele waarde voor haar.
Zij wacht nu al een tijdje op een antwoord
van deze kerel, die tot de land-adel hoort.
Moeder voelt zich echt gevierendeeld, de
vreemde woont clandestien in het kasteel
waar zij normaalgezien zou moeten wonen.
En ik zeg haar: denk maar niet dat hij
een glaasje teveel met je deelt want de
arme ziel zit gevangen in de wereld van
de gierige kleingeestige geld-demonen.
|
