|
Leeg aan personen
vol van gedachten
aan hen die eens woonden.
De een na de ander
volwassen uitgevlogen
soms tijdelijk
-heel even-
terug gekeerd
om de ark tenslotte
voorgoed achter te laten.
Het was goed zo
het leven riep hen,
ver weg klonk hun stem.
Wat hier bleef
was ook goed:
herinnering aan
een achtergebleven
liefdevol leeg nest.
|
