|
Langs de weg zag ik een man liggen, met een gaatje in zijn voorhoofd. Naast hem een tuinstoel en een onaangeroerd pakje brood. Ik stopte, stapte af en zette mijn fiets tegen een hek. Ik liep naar de man toe en zag dat zijn gezicht bebloed was. Zonder na te denken legde ik twee vingers in zijn nek, op zoek naar een polsslag. Niets, hij was dood. Ik pakte mijn telefoon en belde 112, vertelde wat ik aangetroffen had en waar ik mij op dat moment bevond. De man van de politie stelde mij allerlei vragen die ik bijna allemaal niet beantwoorden kon. Aan het eind van het gesprek vroeg hij of ik wilde blijven tot de politie was gearriveerd. Uiteraard deed ik dat.
Zonder na te denken ging ik in de tuinstoel zitten en keek naar de man. Hij droeg een vale spijkerbroek, een wit T-shirt en een leren jas. Ik kon niks opvallends aan hem ontdekken. Aan de andere kant lag het pakje brood, ik pakte het op. Zo te zien een broodje kaas en twee broodjes rosbief. Uit mijn fetstas haalde ik een blikje cola, nam een paar slokken, maakte het pakje brood open en begon te eten.
Toen ik bijna klaar was arriveerden er twee politieauto's. Één van de agenten kwam naar mij toe en stelde zich voor. Hij vroeg mij van alles, over hoe ik dit had aangetroffen, of ik niks had aangeraakt, of ik de man wellicht kende of iets gezien had wat hun kon helpen. Het spijt me, zei ik, ik kan u verder niets vertellen, maar ik vrees wel dat ik wellicht een deel van het bewijsmateriaal heb opgegeten, en ik overhandigde hem het lege broodzakje. Hoofdschuddend keek hij mij aan en zweeg.
Heeft u mij op dit moment verder nog nodig agent? hij zei van niet, noteerde mijn gegevens en zei dat er nog wel contact met mij opgenomen zou worden. Ik gaf hem een hand, zei de andere agent ook gedag en fietste naar huis.
Later op de avond keek ik naar Opsporing verzocht en daar was ineens een foto van de man in beeld. Hij had blijkbaar geen papieren bij zich en ze wisten niet wie hij was. Ze hoopten op deze wijze achter zijn identiteit te komen.
Één ding wat dat betreft had ik voor op de gemiddelde kijker, ik wist in ieder geval wat de man graag at. En eerlijk gezegd vond ik dat hij een goede smaak had.
|