 |
| coolburnvisible - 18:11 23-01-2018 |
|
|
1. Een negen op zijn kop
Maandagavond. De wijzers van het kermishorloge aan mijn pols wezen precies zeven uur aan. Met opgeheven hoofd stapte ik het schoolplein van ’t Schrödinger op. Dagelijks stak ik het over, vaak in hetzelfde schemerdonker, maar nog nooit zo laat of met mijn moeder. Tevergeefs zocht haar hand die van mij.
Enkele weken daarvoor vroeg mijn wiskundeleraar en tevens naamgenoot Beenen mij voor de klas te komen om met hem een ouderavondafspraak te maken. Als enige. Eén keer eerder had hij me op die manier voor gek gezet. Dat was in de brugklas tijdens het voorlezen van onze eerste rapportcijfers. Theatraal positioneerde hij zich naast mijn tafel en zei met verheven stem dat ik het hoogste cijfer van de klas had gehaald: een negen. Drie jaar later in 4 vwo stond ik er nauwelijks nog een zes voor, een negen op zijn kop. De cijfers voor mijn andere vakken waren minstens zo hard gekelderd.
Wij daarentegen stegen, zonder iets te zeggen. Stap voor stap naderden we zijn lokaal op de derde, de hoogste verdieping. Vreemd genoeg was de deur ervan gesloten, het licht uit. Mijn moeder klopte. Drie keer.
‘Binnen.’
Met zijn rug naar ons toe gekeerd stond Beenen bij het raam. Zonder zich naar ons om te keren, schakelde hij het plafondlicht aan. Bij toverslag verscheen in de weerspiegeling van het raam een loepzuivere kopie van het lokaal. Vlak boven zijn wenkbrauwen op zijn voor de rest volledig kale hoofd zag ik een slordig geplaatste pleister zitten. Zelfs het bloed eronder was voor mij zichtbaar. Vanmorgen tijdens de les was het me al opgevallen dat hij stonk, nu realiseerde ik me ook nog eens dat hij dezelfde kleren aan had als van voor het weekend. Aarzelend namen we plaats op de daarvoor aan de achterzijde van zijn bureau geplaatste stoelen. Er viel een ongemakkelijke stilte, die mijn moeder doorbrak.
‘Meneer Beenen, de reden dat wij hier zijn is...’
Resoluut stak Beenen een hand op.
‘Ma eh mevrouw De Liefde, sorry dat ik u onderbreek. Ik ben misschien niet de juiste persoon om u en Ben dit mee te delen, ik ben niet zijn mentor, maar dit moet me van mijn hart. Ik heb Bens cijfers gezien, ik heb andere docenten over hem horen praten...’
Nog steeds in de weerspiegeling van het raam zag ik zijn lippen bewegen. Wat hij zei ging langs me heen, behalve dat hij bij haar meisjesnaam De Liefde had genoemd, terwijl haar huidige achternaam toch dezelfde was als die van hem. Ik had geen idee hoe hij die kende. Hadden ze misschien op ’t Schrödinger bij elkaar in de klas gezeten? Van allebei wist ik dat ze hier de havo hadden afgerond en ik schatte ze ongeveer even oud. Onafgebroken bleef hij door zijn eigen weerspiegeling heen naar buiten kijken. Er reed een auto over de even verderop gelegen Huissensedijk. Zijn ogen knepen zich samen.
‘Wat ik bedoel, de kans dat Ben dit jaar overgaat naar 5 vwo is te verwaarlozen. Er gaan zelfs stemmen op om zijn schoolcarrière hier op ’t Schrödinger voort te laten zetten op de havo. 4 havo wel te verstaan, want een examenjaar dient vooraf te worden gegaan door een schooljaar waarin leerlingen worden voorbereid op een examenjaar.’
Nu drongen zijn woorden wel tot me door, niet in de laatste plaats omdat hij zich met een ruk naar me omdraaide.
‘Ben, je zou door hard, maar vooral gestructureerd werken nog heel wat kunnen verbeteren aan je cijfers, maar ik zie dat eerlijk gezegd niet meer gebeuren dit jaar, zeker niet voor wiskunde. Er volgen nog een paar zware proefwerken. Ik raad je aan niet voor mijn vak te kiezen. Ook zonder wiskunde zal je het nog moeilijk genoeg krijgen in 4 havo.’
Van schrik welden er tranen op in mijn ogen. Ook ik reed over de Huissensedijk, maar dan met een fiets, dag in dag uit van mijn geboortedorp Huissen naar dit nog net in Arnhem gelegen schoolgebouw, zonder ooit ook maar één les te hebben gemist. En waarvoor? Om na 4 jaar vwo terug gezet te worden naar 4 havo? Mijn moeder legde een arm om mijn schouders.
‘Ik begrijp dat het voor u ook geen gemakkelijke boodschap is. Jammer alleen dat het volgende tienminutengesprek zich alweer aankondigt. Met meneer ’t Hart in lokaal 7. Misschien tot een volgende keer?’
De hand die ze naar hem uitstak, greep hij met beiden handen beet. Met moeite onttrok ze hem uit zijn houtgreep. Opnieuw zocht ze die van mij. Ditmaal wel met succes. Hand in hand verlieten we het lokaal. Op de gang dwaalden mijn ogen af naar het schoolplein. Door de ramen aan de andere kant van het gebouw zag ik in schaars lantarenpaallicht een meisje met asblond haar naar het fietsenhok lopen. Onmiddellijk liet ik mijn moeder weer los en veegde mijn ogen droog.
|
|
|
re: Lucide Liefde, hoofdstuk 1 |
|
Reactie gegeven door coolburnvisible - 08:47 28-01-2018 |
|
|
|
Jij hebt hem al door. Ik ben benieuwd hoeveel jij van de rest al uit dit begin zal hebben gedestilleerd. Off topic: waarom zijn er eigenlijk geen scholen die naar Schrödinger zijn vernoemd? Mooie naam toch?
|
|
Reactie gegeven door Marcel - 20:08 27-01-2018 |
|
|
|
Die kat was een klein grapje, per slot van rekening voer jij Schrödinger ten tonele :-)
groet,
Marcel
|
|
re: Lucide Liefde, hoofdstuk 1 |
|
Reactie gegeven door coolburnvisible - 14:01 25-01-2018 |
|
|
|
Bedankt voor jullie reacties. Ik ga corrigeren, altijd fijn, maar die kat vind ik er moeilijk in te plaatsen. Wil wel, want katten spelen verderop rollen (hoe voelde je het aan?). Suggesties?
|
|
re: Lucide Liefde, hoofdstuk 1 |
|
Reactie gegeven door Diddy - 11:17 24-01-2018 |
|
|
|
gecorrigeerde tekst:
Cool, dit leest, gaandeweg, met gebalde vuisten.
Wat rommelt er onder die pleister, in het hoofd van Beenen?
Het vermoeden groeit, dat de man zijn eigen herinneringen heeft, waaruit spinsels zijn ontstaan die jij, Ben, ondanks je inzet en nimmer te hebben verzuimd, moet ontgelden.
Door het ruit is, aan het slot, het meisje te zien, waarvoor je tranen moeten wijken.
Of symboliseert zij de schim van weleer? De Liefde?
Mooi!!
Een schitterend verhaal Cool, waarvan ik als lezer, vurig hoop dat Ben zich zal hebben herpakt, heeft doorgezet waaraan hij was begonnen.
Dat Beenen geen succes heeft behaald met zijn psychologische spelletje.
Vaak gaat het zo, door kleingeestige hufters wordt de toekomst van een kind binnen 10 minuten vernield.
Geboeid gelezen. Wederom!
groet
diddy
p.s.
--nog een woordje er tussen? -haar-
behalve dat hij bij haar meisjesnaam De Liefde had genoemd,
|
|
re: Lucide Liefde, hoofdstuk 1 |
|
Reactie gegeven door Diddy - 22:49 23-01-2018 |
|
|
|
Cool, dit leest, gaandeweg, met gebalde vuisten.
Wat rommelt er onder die pleister, in het hoofd van Beenen?
Het vermoeden groeit, dat de man zijn eigen herinneringen heelft waaruit spinsels zijn ontstaan die jij, Ben, ondanks zijn inzet en nimmer te hebben verzuimd, moet ontgelden.
Door het ruit is, aan het slot, het meisje te zien, waarvoor de tranen moeten wijken. Of symboliseert zij de schim van weleer?
De Liefde?
Mooi!!
Een schitterend verhaal Cool, waarvan je vurig hoopt dat Ben zich heeft herpakt, heeft doorgezet waaraan hij was begonnen.
Geboeid gelezen.
groet
diddy
p.s.
--nog een woordje er tussen? -haar-
behalve dat hij bij haar meisjesnaam De Liefde had genoemd,
|
|
re: Lucide Liefde, hoofdstuk 1 |
|
Reactie gegeven door milou - 19:50 23-01-2018 |
|
|
|
Ik herken veel van wat je hier zeer strak en helder genoteerd hebt. Die beklemmende sfeer: het gesprek van de leerkracht met een moeder over de vorderingen van dat onwillige sujet, de leerling, de zoon.
Mooi dat je alles in het venster gespiegeld ziet, dat verhoogt de vervreemding, dat gebrek aan tastbare realiteit als je genadeloos beoordeeld en veroordeeld wordt.
Ik kijk uit naar het vervolg!
P.S. moet het niet houDgreep zijn i.p.v. van houtgreep?
vr grt
milou***
|
|
re: Lucide Liefde, hoofdstuk 1 |
|
Reactie gegeven door Marcel - 19:14 23-01-2018 |
|
|
|
sterk cool, misschien in het begin op t schoolplein ook even een kat laten opduiken? :-)
groet,
marcel
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
