nadat mijn vaders hart in een hazenslaap ontplofte

moeder hem niet meer wakker kreeg

broeders uitgedefibrilleerd

rad van fortuin door tranen heen

wachtte ik niet tot begraven

ik spande canvas en sloot mij op in verf

en schilderde tunnels en konijnen

ik groef tot ik mij zo diep gegraven had

dat ik mijzelf in een grot bevond

die grot was ontstellend fraai

je kon er in blijven kijken

de steen van vader heb ik nog een keer gezien

op een ansichtkaart