|
nu je versteende wezen bevredigd is
dat vermeend kolkende, dat je deed kennen
niet meer dan onvoldragen schone schijn
waar rozengeur langsheen snerpt
op kille vochtige dagen
en nergens dansen in de trillende atmosfeer
van een hete zomermiddag
een omen, maar toch
verlept en gelukkig
ligt elke tegel er weer sereen bij
© Dio the Cilany
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
