|
 |
|
Geschreven door Anouk |
|
|
Ik heb je oren kapot gefluisterd
met dit dringende vragen
gezongen al de nacht
tegen de vacht van je buik
zacht
waar je geheimen bewaart
en opspaart als de woorden die nog in een rijm moeten vallen
je omhult me er mee, onbenoembaar je handen op mijn rug
soms hang je er een om mijn heupen die dan
gaan bewegen als je me kust
de maat vindt van wat wij steeds bedoelden
waar bij men geen kreten zal slaken
maar wiegt in de stoel van de nacht
op het ritme van onuitgespoken zaken
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
