|
Je start vanonder en je wilt
naar het hemels wonder net
boven het gedonder, je vliegt
zo naar het hoogtepunt maar
dan ga je weer kopje onder.
Aan de top ben je bijzonder,aan
de grond dicht je als Vondel.
En nu wil je naar de achtbaan en
op dit gedicht geen acht slaan.
Want met overdreven armzwaaien
zal je met het leven meedraaien.
Ja, we zijn allemaal papegaaien
en gaan straks naar de haaien.
Voor we allemaal doldraaien...
|
