|
'
aan simon,
de tijd lost op, het heden en verleden
vermengen zich bij ’t scheiden van het leven
dood geeft ons weidse blijk op nu en toen
o, kon je het nog één keer over doen
nog meer genieten van elke seconde
van samenzijn, van de natuur, de honden
nu loert de eenzaamheid, herinnering
helaas, … ik voel me een beginneling
in het gemis, de pijn van over zijn
van nooit meer wij .. o, kon de laatste tel
maar eeuwig duren vóór
het onherroepelijk vaarwel
ans.
‘
‘
netraam
'
|
