|
mijn nymph, mijn metgezel,
ik stond met jou aan 't water
koud en kil en afgemat
vermoedde dat de stilte
van de grote wereld
zich hier teruggetrokken had
mijn nymph, mijn metgezel,
wij bestonden slechts in
de waan van de dageraad
deden wat geliefden doen
voor de één de ander achterlaat
aan de zwarte, zwarte waterkant
mijn nymph, mijn metgezel,
speelt viool als een virtuoos
maar 't orkest veranderde
van dirigent en 't verlangen
dirigeerde mij een ander stuk
iets als de melodie van 't ongeluk
|
