|
als lemmings die het helemaal verkeerd begrepen hadden
stormden wij de stranden op
en vielen niet
één voor één
maar bij bosjes, samen
in broederschap ook naast
onder op of achter over tegen voor
en zelfs met delen door elkaar
en vielen stil
alleen ons bloed bleef
ruisen; met de rode dode zee
dreef het terug mee
naar waar het net nog bruisend
en bijna hoorbaar was geweest
razend; alsof het wist dat het gedonder
dat ons wachtte geen gedonder was
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
