|
en rond de tafel zij
hij en een vage omtrek
als brief of ook
een kaartenhuis; de stem
zingt als kristal in 't nu
de mensen die geen mens zijn
moeten gaan
naar 't huis
langs zovele façades
door de portalen, gangen
voorbij 't massale praten
monden begeleiden vijandig haten
te snel voor 't oog en altijd
verder zonder haperen
geen einde aan de schemer
neem ik de lift weer
naar benee waar jij met mij
als oudje wandelt, samen
in de zomer zacht als moeder
van het naakte praten;
wat ook gebeurt
geen enkele maar
sunset 11-05-2013
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
