|
nu is waar
mijn suizend hoofd
met dode ogen kijkt
maar onverschrokken
ziet hoe
een onzegbaar niets
zich voltrekt als een verlamming
aan jouw verlaten lijf
niet minder het mijne
met ribben in beton gegoten
alleen toeschouwer lijkt
verbaasd omdat
mijn adem dat gewicht verzet -
zo eindigt het
traagvloeibaar in beweging
begint daar
het langzame verloop
naar de ontknoping
er is een bodem
aan de grond van het bestaan
zachter dan gedacht
ik ga er maar op liggen
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|