De Tweelingziel
In de smidse van het leven
werkt de smid met vaste hand
aan een vorm die in ‘t aardse land,
een mensenkind inhoud zal geven.
Liefde, deugd en mededogen,
al hetgeen zijn hamer zei, schreef
hij vast op schone lei, en zal
zichtbaar zijn in mensenogen.
Maar is er in de wereld, hier,
geen mensenkind voorhanden
die al hetgeen de vorm bevat
in één kan doen belanden;
Dan splitst hij zuiver en secuur,
door hamer, hand en vuur geslagen,
twee uit een die hier op aard
een stille kennis met zich dragen.
Zij dragen beiden in hun hart, een
liefde, puur en heel, die
grenzeloos ontbranden zal, bij
’t ontmoeten van hun andere deel.
Dus weet dat die gescheiden leven
en ooit uit een stuk zijn ontstaan,
de smid zal hen een weg aangeven
die zij dan samen zullen gaan.
