De Tweelingziel

In de smidse van het leven

werkt de smid met vaste hand

aan een vorm die in ‘t aardse land,

een mensenkind inhoud zal geven.

Liefde, deugd en mededogen,

al hetgeen zijn hamer zei, schreef

hij  vast op schone lei, en zal

zichtbaar zijn in mensenogen.

Maar is er in de wereld, hier,

geen mensenkind voorhanden

die al hetgeen de vorm bevat

in één kan doen belanden;

Dan splitst hij zuiver en secuur,

door hamer, hand en vuur geslagen,

twee uit een die hier op aard

een stille kennis met zich dragen.

Zij dragen beiden in hun hart, een

liefde, puur en heel, die

grenzeloos ontbranden zal, bij

’t ontmoeten van hun andere deel.

Dus weet dat die gescheiden leven

en ooit uit een stuk zijn ontstaan,

de smid zal hen een weg aangeven

die zij dan samen zullen gaan.