|
een man kruipt in mijn hoofd ik draag zijn naam verder de wereld op en zie hem kleiner worden hij krimpt dicht onder mijn huid
langs de beentjes van mijn hand glijdt hij omlaag en lager tot de halve maan van nagels waarin het licht wordt opgevat
hij trekt de toppen over ik schrijf zijn lichaam af ik zie hij schijnt nog lichter dan daarvoor hij schijnt tussen mijn vingers door
ik leg mijn hand op tafel hij rust zacht op het papier ik druk mijn oor tegen het blad hoor hem in al zijn nerven kraken.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|