Mij treft schuld, mij treft schuld
god ik heb haar gebeten. Mijn driekoppige
tong en de angst hebben haar
aan stukken gereten.
- En naast haar zag ik mijn
lichaam openbarsten, scheuren bloeden
en janken, vaarwel opgebouwde kracht
en het geloof in mijn hart. Mijn hoofd
niet omlaag maar lichaam ondersteboven
aan iedereen te zien, mijn schuld
uit al haar monden gebeten
zerpe waarheid in mijn huid, slangen waarvan gif mij
dood doet bleken. De schets van
mijn beeld aan een boom in de verte.