 |
|
De golven sloegen om mijn lippen heen;
verscheurd, gekleurd naar rode ogen. On-
bewogen stond ik daar, woorden die waren
gelogen. (Ongemeend liefde gesproken.)
Wijsheid in de spot verdwenen - trouw had
ik al die tijd geleend.
Onbewust mijn mening gegeven, toch
is mijn woord al reeds gezegd (minder
op de minne leven) en ik was verzwonden
in het donker dat men niet meer zag. Mijn
pen schreef het droef-beklag, de troost
die niemand ooit had verwacht.
In duisternis was ik weggeslopen, niet wetend
dat ik nooit winnen zou. Met mijn hart gestopt
liep het lichaam door. Fideel gebleven,
aan mijn streven. Mijn ogen keken en het
hoofd bleef denken, wat mijn mond nimmer
meer kon spreken.
|
|
|
Reactie gegeven door ErikLelieveld - 01:43 25-09-2007 |
|
|
|
De golven sloegen om mijn lippen heen
Kijk, dat is pas schuimbekken watte?
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
