|
Na een zondag vol zon
ging de beul op een draf
naar z'n werk en begon.
Zo, de kop was eraf.
Hij ontving op 't schavot
steeds een andere gast
en z'n werk deed-ie vlot,
want een tempobeul was 't.
Ja, z'n plicht deed-ie trouw
aan de lopende band
en na iedere houw
viel een hoofd in de mand.
O, hij hieuw zich een bult
en was toe aan een stop,
want de mand was gevuld
met een kop nog erop.
Maar er kwam toch een end
aan de slachtofferrij:
ook z'n laatste patiënt
hield z'n hoofd er niet bij.
Op een beulenconcours
deed-ie mee in Narbonne.
Daar heeft-ie heel stoer
de onthoofdprijs gewonnen.
|
