|
hij stond en groette de viooltjes
zachter ging zijn zucht langs lieve namen
in een duister gemoed- de dagen telden niet meer
zijn liefde wel, dat gold
en bracht zijn ogen terug naar nu
ik stond in mijn respect
liet een glimlach boven drijven (zonder schroom
verviel ze tot mijn warme woorden)
toen de zon wat mooier scheen verdween
zijn droomloze blik
zo stonden we
hij en ik
de middag bracht wat bloemen mee, de wind
vervormde bomen
switi lobi
http://www.switilobi.nl/fotogedichten/fotogedicht.php?fotogedicht=oude man
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|