Weg met de realiteit,

ik hou niet van de werkelijkheid,

ouder worden maakt me bang,

ik wil jong blijven, een leven lang.

Waarom worden we geconfronteerd met het aftakelproces?

Iedere leeftijd heeft zijn charme is de levensles,

waarom kan men niet mooi doodgaan?

Of nog beter, blijven we niet eeuwig bestaan?

Ik kan me niet verzoenen met het feit

dat er ooit een einde komt aan mijn tijd,

dat ik alles moet achterlaten,

is voor mij een reden om dit leven nog meer te haten.

Wie heeft zoiets cynisch bedacht?

Terwijl het leven naar je lacht

word je onbewust dichter naar de dood gebracht

en dan staat op je graf: ‘slaap zacht’.

Vertel me als je kan,

wat is het nut hiervan?

Sterven is nutteloos

en dat alleen maakt me ontzettend boos.

Sterven veroorzaakt enkel pijn en verdriet,

degene die gestorven is, ziet de tranen niet,

maar wie achterblijft, moet er maar met leren leven,

dat het leven niet meer is dan weinig nemen en veel afgeven...