|
een luide roep rondom
dwingt stemmen af, die geloven in
verborgen holtes van een weggezwegen dag
je mag verbloemen wat je niet wilt zien
een deken leggen over alle zwarte dieptes
waar hun witte onschuld rust
maar de wereld draagt haar erfenis
van uitgemergeld leven in de kamers van de dood
toen hun nood niet verder kon
liep er slechts een snik naar binnen
ergens anders stond de zon
switi lobi
Klik hier voor het fotogedicht.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
