|
Een regenzon vlucht zomen tegen dijken aan
en waar ik loop schijnt schelpenglas zich vol
kijkt in als water dat zich uitdronk van geluk
het blauwe even schulpt mijn voeten schoon
op tenen fluister ik om avondraad naar binnen
met zinnen die voller dragen dan het zien
het luistert als ik lijnen zing die langzaam doven
het schimpen van mijn lucht met licht roept teer
voorzichtig avond duwt zijn stekkers aan
ochtend lacht hem uit vandaar dat morgen gaapt
het trekt patronen na en spiekt gekleurde handen
slijpt stralen scherp, het doet me na
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|