|
Veilig weggestopt:
het keurslijf en de gulden bril
de handdoeken voor later
de troep die niemand hebben wil
door moeder nagelaten.
Een zolder vol geschiedenis
geschreven zonder platen
het zijn de dingen die het doen,
de spullen die hier praten.
De schoenpoets en de zemen lap
voor schoenen lang versleten
een fotoboek van iemand's jeugd
vol mensen lang vergeten.
En dan het kerkboek met het slot
al heel lang stijf gesloten,
omdat geen mens er meer in las;
men had dit boek verstoten.
De kinderwagen op de deel,
de wieg met witte kantjes;
ze stonden daar verstoft en geel
met leeggelopen bandjes.
De pop die lang geen ogen had
met stukgeknipte haren
bleef ook daar achter als een schat
om langer te bewaren.
Hoe houden wij die zolder vast
die nu belandt in 't vuilnisvat
omdat het in ons huis niet past
alsof dat al nooit waarde had.
|
