|
de maan genesteld tussen
hemelscheuren als je lippen
pupillen-stil, de horizont versteend
nagelt op strakgespannen
stukjes vel, geaderd door
de wind en regen als een pantser
het achterhoofd ligt plat
uur gaat na uur in minder dan
wat simpele minuten
druppelen twaalf stromen
op een hete steen
scheurt elke naad in nek
en fronst de blik
die zijdelings jouw haren eet
sunset 15-12-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|