|
dansende vuren
versnijden de lucht,
zwart mijmert de nacht
in zijn eenzame donker.
rondingen volgen
hun lijnen verder
tot aan de maan
waar ze verdwijnen.
de hemel wordt
voortdurend opgedeeld
in sprookjes
met wisselende figuren
die steeds het goede bewaken
door ons met liefde te sturen;
ze laten gedachten dromen
wij kunnen ze bijna aanraken.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|