|
met je tere arm gehaakt achter de zijne, je lach in mijn oren, mijn ogen geloven niet wat ze weten dat je me bent vergeten nu al, sneller dan verwacht
ik hoef jou niet meer in mijn hart te krassen andere foto's aan de muur mogen dan toch blijven hangen kijken naar mij bezig met alweer mezelf
blijf ik maar even binnen laat het buiten waaien over-waaien, onder-regenen of sneeuwen, ik weet niet hoe lang ik jou wil kwijt zijn in dit licht dat me zolang heeft verblind
|