|
Bedtijd
De oude uitgebluste man
zit op een manke stoel
aan tafel in zijn kamertje
van het bejaardenhuis.
Zijn geest doet het nog aardig goed
doch levensvreugd heeft hij niet meer,
de grauwe sleur van eenzaamheid
stompt af zo op de lange duur.
En iedere dag vroeg in de morgen
vraagt hij aan de Lieve Heer
~Laat het vandaag toch bedtijd worden,
als ’t even kan voor ’t middaguur.~
Adriaan van Dam
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|