|
De bekkenslager slaat
met maatgevoel z'n maat
wellustig in 't gelaat.
De maat bevalt 't slecht
en daagt 'm voor 't gerecht,
alwaar de rechter zegt:
'U hebt zich laten gaan.
Meneer, u mag voortaan
niet meer op bekken slaan.
U wordt daarom cellist.'
Zo werd voor hem beslist.
Hij zit ermee en mist
z'n vrijheid onder dwang,
verblijvend in 't gevang.
Hij zucht: 'Wat duurt 't lang!'
|