|
Met elke aanzet tot aarzeling
Kleedt de twijfel mij verder uit
Spreidt me neer hier
En ik weet dat ik niet
Weet dat ik niet
Mag hopen
Maar de twijfel is vastberaden
Haalt me open, legt mij te gapen
Bloot en bijna bloedend
Onder jouw zwijgende ogen
En ik zweet als een hond
Onder een Zuid-Spaanse zon
Jij hanteert nu het scalpel
Ik enkel nog mijn tong
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|