de vloeibare onderwereld

nadert reikhalzend

en krioelt zich als een slang

om mijn ongebonden enkels

ze sijpelt doorheen mijn huid

stroomt door mijn bloed

en druppelt in seconden

binnen in mijn hart

ik zak door mijn knieën

kijk nog een laatste maal

naar de hemel,

die de lucht ooit was

buig nederig mijn hoofd

vrijwaar me van elke waanzin

en voel haar drang

te schreeuwen als een beest

maar ze roept niet, nee

ze fluistert

kleine woordjes

maar een groot verhaal