 |
| Nemesis - 22:56 07-02-2007 |
|
|
Zo sluimert het rond in mij,
traag de wandel die hooprekkend
verstrekkend letsel aanricht.
Dicht naast de kast een fles wijn
en ik met te korte armen in een lade.
De kade drijft af van het schip
en stilte ligt galmend op de loer.
Ook een laatste dame knipt
de lampen uit en het wordt donker;
in een nietszeggend hart.
|
|
|
Reactie gegeven door jensen - 17:07 09-02-2007 |
|
|
|
Ik ben inderdaad vergeten uit te leggen wat 'het' is. Erg stom; over het algemeen gebeurt dat me niet meer, maar hier is het erin geslopen vrees ik.
HEUH, man !! 'het' is: zachtjes.
mooi gedicht hoor nemesis.
Laat de laatste vrouw ook maar knippen dan.
|
|
Reactie gegeven door Nemesis - 21:14 08-02-2007 |
|
|
|
Voor de titel krijg je een staande ovatie. Werkelijk.
'Ai het mes' vind ik foeilelijk. Voorts moet ik je schouderkloppend binnenhalen vrees ik; je kunt meer met mijn gedichten dan ik.
Met vr gr
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 21:11 08-02-2007 |
|
|
|
Jaho eens, niet zo snel. Waarom zou je dit niet kunnen verbeteren? Mag ik eens wat proberen?
blinde pelgrim met escorts
het sluimert rond in mij
verstrekkend is de wandellust
op de tast een fles wijn en
met te korte armen de trekker
in een la gezocht; ai een mes
de lade drijft af van de keuken
een laatste dame doet het licht
uit en het wordt donker vreemd
je merkt het aan haar adem
|
|
Reactie gegeven door Nemesis - 20:47 08-02-2007 |
|
|
|
Ik geloof dat ik wellicht beter een totaal nieuw werk kan gaan schrijven wat meer in de geest van de lezers is, of niet.
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 20:29 08-02-2007 |
|
|
|
In het ideale geval heeft een gedicht natuurlijk niet zo'n - helemaal niet voordehandliggende - lange uitleg nodig. De aandachtige lezer zou dat zelf moeten kunnen bedenken. Nu dat niet zo is, blijft het gedicht een verzameling woorden. En een gedicht zou meer moeten zijn dan de som van de opgetelde lettertjes.
Je komt de lezer niet voldoende tegemoet en daardoor verlies je 'm. Regels als 'traag de wandel die hooprekkend verstrekkend letsel aanricht' zijn misschien leuk voor cryptografen, maar die komen hier in de regel niet. Hier zijn we onder de gedichtenlezers en -schrijvers.
Alles met (gevulde) leegte en (galmende) stilte is al duizend keer eerder fout gedaan. Noteer dat in je agenda. Dingen als een nietszeggend hart, zijn ook behoorlijk euh nietszeggend. Nee er valt nog heel wat aan te doen.
Dat je er moeite op hebt gedaan, wil ik zonder meer aannemen. En je lange reactie laat zien dat je niet te beroerd bent om je stuk te verdedigen en om het uit te leggen. Maar ik had liever gezien dat je die energie had gestoken in een revisie van het gedicht. Gelukkig kan dat altijd nog.
|
|
Reactie gegeven door Nemesis - 19:45 08-02-2007 |
|
|
|
Ik ben inderdaad vergeten uit te leggen wat 'het' is. Erg stom; over het algemeen gebeurt dat me niet meer, maar hier is het erin geslopen vrees ik.
Hooprekkend verstrekkend letsel aangericht door een wandel(gang) - houd in dat de getroffene, het slachtoffer, door zal blijven lopen omdat hij hoopt op genezing, de zon, waar je de hoop maar op wilt vestigen. Feit is dat het er alleen maar slechter op wordt.
Stilte die galmend op de loer ligt, zie ik als defenitie van depressiviteit; van de inspiratieloosheid die pijn doet. 'Een kamer gevuld met leegte' zou op hetzelfde neerkomen.
Een laatste dame is een verwijzing naar onthouden worden na de dood. Als zelfs alle liefdes uit jouw leven 'het licht' uitdoen en je vergeten, dan is er niets meer wat je aan het leven bindt.
De hoofdpersoon verblijft in zijn eigen leven, een soort van revisie.
Ik vind het jammer dat de boodschap niet aankomt, maar ik ben blij dat je ziet dat ik er moeite voor gedaan heb, evenals voor deze toch uitgebreide reactie.
In de hoop enigzins verheldering te hebben gebracht,
|
|
Reactie gegeven door Nemesis - 19:40 08-02-2007 |
|
|
|
Hallo Lilian.
Ik vind het jammer dat je dit een dertien-in-een-dozijn gedicht vind.
Ik zal proberen de volgende keer meer verrassend uit de hoek te komen.
Met vr gr
|
|
Reactie gegeven door jensen - 13:22 08-02-2007 |
|
|
|
mooi sfeergedicht,
maar ook een laatste dame knipt de lampen uit.
dan heb je al gauw welke lampen deed de eerste dan en of deed iemand ze weer aan in de tussentijd.
vragen, vragen. dat wel.
|
|
Reactie gegeven door Pietersz van Calumburgh - 09:36 08-02-2007 |
|
|
|
" Zo sluimert HET rond in mij " ?
" traag de wandel die hooprekkend
verstrekkend letsel aan richt " > HUH ? vertel meer
" stilte ligt galmend op de loer " >
> OOK een laatste DAME knipt .... enz.
wat de reden is om hier "een laatste dame" op te voeren is onduidelijk.
de hoofdpersoon lijkt in een woning te verblijven waar een kast staat. of is het toch een hotelboot?
zie hierboven enige opmerkingen
de schrijver heeft hier erg zijn/haar best op gedaan maar het pakt niet, de boodschap komt niet aan.
groet,
|
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 03:14 08-02-2007 |
|
|
|
Nemesis hallo,
Enig idee, hoeveel van dit soort gedichtjes ik al gelezen heb? Ook in dit gedicht mis ik de verassing, iets waardoor ik rechtop ga zitten en denk: hey! Dat wil ik niet alleen maar lezen, maar zeker nog een keer of wat herlezen.
Er zit geen spanning in, geen enkel apart woord, of gedachte, geen beelden die verwonderen of verbazen.
Gr. Lilian
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
