|
Nachtelijk Bezoek
Het was vroeg in de nacht, ik stond achter het huis.
De hemel was zwart met wat lichte wolken.
De maan niet te zien. Wel twee meteoren.
Hun lichtende sporen als een Andreaskruis.
Meteen zag ik, op enige meters,
een schimmige vrouw die boos was, en zei:
"Raak me niet aan, want ik heb twee dolken."
En ze volvoerde een dreiging van nogal dichtbij.
– Ik was te verbluft om te zeggen dat ik
helemaal niet van plan was haar aan te raken.
Maar ze was al verdwenen in de lauwe nacht.
Ik kreeg het idee van een kosmische macht.
Want waar ze gestaan had hing nog flauw,
een straling vol gensters. Roze en blauw.
|