|
sinds het begin der tijden
was niets zo geweldig als dit
zeg jij, en kust mij
legt je hand in de mijne
en hoe ik je fascineerde
vanaf het begin, jij je afvroeg
waartoe het zou leiden
wanneer wij moedig
een steen aan het rollen brengen
zou wind tussen huizen
dan de naam fluisteren van
ons nog ongeboren kind
zacht vertellen over sneeuw
die nooit smelt en over kamers
met uitzicht op bergen
of over een zee?
op mijmerende dagen als deze
laat ik je verzen lezen
die, naar gelang het weer,
fel en stormachtig zijn
spreken van liefde
en al het andere
dichter zou ik willen zijn
in alle komende jaren
nog veel dichter
bij jou
sunset 08-05-2014
http://sunset.deds.nl
|
