|
 |
|
Ze verweet hem nachten,
het wachten tot de storm
in haar hoofd zou stillen;
de angst in het duister kwam
niet enkel als de schakelaar uitging haar huid bleek het raam
waaruit hij kon staren naar dromen
en als hij wilde was hij morgen
het gordijn dat hem scheidde
van wat hij nooit begrijpen zou.
|
|
|
Reactie gegeven door jalF - 23:03 22-01-2007 |
|
|
|
Toch zit er een ontwikkeling in je werk SD. i.t.t. je vorige inzending kan ik me hier nu iets bij voorstellen. Nog is er wel de fraag waarom je het allemaal zo moeilijk formuleert. Wellicht is dat jouw kijk op poëzie, de dingen moeilijker zeggen dan in daagse taal. Maar dat mag best hoor. Je kunt het gewoon op z'n janboerenfluitjes zeggen als je er maar een VONK bij in stopt. Da's poëzie.
Jouw gedicht: Ik lees er een moeizame relatie in tussen een vrouw die lijdt aan innerlijke onrust en angsten en een man die ook niet lekker in HAAR vel zit. Vervolgens wordt het weer een beetje cryptisch...als hij wilde was hij morgen het gordijn dat hem scheidde van wat hij nooit begrijpen zou.
Qua taal zou ik er dan: zou scheiden, van maken dan blijf je tenminste consistent wat je tijdsvormen betreft.
Qua inhoud krijg ik er geen vinger achter. Het roept wel ineens het beeld bij me op van André van Duyn met z'n carnavalsschlager: WEET JE WEL WAT IK ZOU WILLEN ZIJN - EEN BLOE ME TJES GORDIJN, EEN BLOE ME TJES GOR DIJN..etc.
Maar da's een beetje flauw van me.
Maar een gordijn zijn, dat tegerlijkertijd jezelf van iets scheidt is een merkwaardige vorm van bilokatie.
Toch proef ik er een stukje onvermogen in van de hij figuur om om te kunnen gaan met de problemen van de mevrouw uit het stroofje erboven.
En dat maakt het beeld dan toch wel weer aandoenlijk....
|
|
Reactie gegeven door Pietersz van Calumburgh - 21:50 22-01-2007 |
|
|
|
de titel dekt de tekst niet beste S.D.
Dit is een klein vennetje met brakke woorden.
wat korte lichtelijk verwarrende leeservaringen
> de eerste regels lopen niet lekker > nachten gevolgd door > nachten is daar debet aan.
> storm .... zou stillen > stillen lijkt mij taalkundig niet juist
> laatste regel eerste stroof is een draak van een regel
> haar huid bleek het raam waaruit hij kon staren naar dromen. > HUH ?
> suggestie om in de laatste stroof iets te doen aan:
hij - hij - hij - hem - hij
maak em spannender en poëtischer
groet,
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
