|
Weggeslagen liefde
dobbert weg
op een stroom van tranen.
Een gezonken moed
wil geen reddingsbootje
maar verdrinkt
in het levenswater
aan de bar.
Ingebotteld, ingebed
fonkelen lege
glazige ogen
naar grazige weiden,
met het gras
drie kontjes hoog.
Brallend dook de kater
weg voor het wassende
inzicht
van opnieuw nieuwe rondes
zonder prijzen.
|