Rien ne va plus - maanden te laat

En ik struikel drieëndertig keer over mijn tong

terwijl mijn lippen duizelig raken van de woorden

die mijn mond op hoog tempo raaskalt. Maar jij

probeert niet de puzzel te completeren tot een

coherent geheel waaruit liefde illustreren zou.

Novemberruis.

En ik blijf dromen in filmbeelden die jou niets

meer zeggen. Ik plak in herinnering de harten

negens aan elkaar maar blijf steken op de acht.

En ik vlecht mijn haren in elkaar opdat jij verstrikt

raakt in de krullen maar jij was allang verdwaald.

Decemberblues.